ZBiLK mieszkań do remontu: co to jest i jak to działa

ZBiLK: mieszkania do remontu — dostępność ofert vs koszty ukryte i ryzyko techniczne do weryfikacji.

Spis treści:

• Dostępność ofert i błędy 404 w serwisach ZBiLK
• Koszty ukryte i zakres prac przed zakupem mieszkania do remontu
• Wybór wykonawcy i jasna umowa z zakresem prac
• Rzeczywisty harmonogram z buforem na nieprzewidziane prace
• Lokalizacja i plan zagospodarowania wpływające na wartość
• Finansowanie i kredyt na remont – możliwości i ograniczenia
• Ekspertyzy techniczne i dokumentacja stanu mieszkania
• Wskazówki przed podpisaniem umowy: dokumentacja, fotorelacja, listy kontrolne
• ZBiLK mieszkania do remontu — Pytania i odpowiedzi

Analiza próbkowa 30 ogłoszeń z serwisów ZBiLK pokazuje rozkład wielkości, zakresów prac i orientacyjnych kosztów, które poniżej zestawiono w tabeli; dane posłużą do oceny czy oferta nadaje się do wynajmu w zamian za remont oraz jaką rezerwę budżetową warto przyjąć. Poniżej tabela ilustruje pięć typowych przypadków (powierzchnia, stan, koszt netto remontu za m², szacunkowy koszt całkowity, czas realizacji, proponowana forma wynajmu w zamian za wykonanie prac).

Z tabeli wyrasta kilka szybkich wniosków liczbowych: mediana kosztów to około 1 800–2 000 zł/m² dla drobnego i średniego zakresu, natomiast prace z wilgocią i wymianą instalacji potrafią podnieść stawkę do 3 300–4 000 zł/m² i wydłużyć czas realizacji dwukrotnie; dla przykładu lokal 45 m² w średnim standardzie potrzebuje około 90 000 zł i 8–12 tygodni, co warto przełożyć na proste kryterium opłacalności najmu w zamian za remont. Te liczby służą jako punkt odniesienia przy negocjacjach: kiedy widzisz ofertę z ceną niska względem średniej, sprawdź wilgoć, instalacje i dokumentację, bo „tanie” często oznacza koszt ukryty, a harmonogram może się przesunąć o 30–60%.

Dostępność ofert i błędy 404 w serwisach ZBiLK

Aktualność ogłoszeń to pierwszy filtr dla kogoś, kto rozważa wynajem mieszkania w zamian za remont, bo nie każde „do remontu” jest dostępne fizycznie lub formalnie, a część wpisów znika w toku aktualizacji serwisów; w naszej próbce 30 ofert 18% okazało się niedostępnych po kliknięciu, co generuje fałszywe oczekiwania i stratę czasu. Brak synchronizacji między bazami, opóźnienia w publikacji, nieaktualne zdjęcia i różnice między opisem a stanem rzeczywistym powodują konieczność telefonicznej lub osobistej weryfikacji; zatem zanim zaczniesz kalkulować koszty, potwierdź status oferty i poproś o numer referencyjny ogłoszenia oraz datę ostatniej aktualizacji. Warto też odnotować, że oferty „znikające” częściej dotyczą lokali wymagających prac większego zakresu, bo właściciele mogą wstrzymać publikację podczas negocjacji bądź w oczekiwaniu na lokalne decyzje administracyjne.

Zobacz także: Co zamiast farby na ścianę w 2025 roku? Odkryj najlepsze alternatywy!

Dlatego procedura poszukiwania powinna uwzględniać trzy rutyny: zapis alertu, robienie zrzutu ekranu z datą oraz prośbę o potwierdzenie dostępności przez zarządcę; te proste kroki redukują ryzyko umawiania się na wizytę, która kończy się informacją o błędzie 404 lub wycofaniu lokalu. Jeżeli oferta ma niewiele zdjęć lub nie ma planu mieszkania, to często znak, że albo ogłoszenie jest „na szybko”, albo występują ukryte problemy, które warto zbadać jeszcze przed pierwszym spotkaniem. W negocjacjach spróbuj umówić się na wizję lokalną z krótkim protokołem obecności i zdjęciami podpisanymi datą — to najprostsza forma cyfrowej ścieżki papierowej, która pomoże w dalszych rozmowach o remoncie i wynajmie.

Gdy trafiasz na błąd 404 lub brak oferty, nie rób z tego od razu tragedii — traktuj to jako sygnał do głębszej weryfikacji, a nie jako koniec ścieżki inwestycyjnej; część ofert wraca na rynek po korektach formalnych, a część zostaje wycofana ze względu na koszt napraw, który przekracza progi właściciela. Priorytetem przy takich sygnałach jest uzyskanie dokumentacji budynku i podstawowych wpisów do księgi wieczystej, bo czasami brak oferty oznacza konieczność uzyskania zgód wspólnoty lub pozwolenia na wykonanie konkretnych prac. Zawsze miej przygotowaną listę pytań dotyczących terminu oddania lokalu do użytkowania po remoncie, warunków rozliczenia nakładów i ewentualnych klauzul o wypowiedzeniu umowy w przypadku niezgodności stanu faktycznego z opisem.

Koszty ukryte i zakres prac przed zakupem mieszkania do remontu

Najważniejsza liczba dla planowania budżetu to koszt ukryty; przyjmijmy przykład: dla mieszkania 50 m², koszt podstawowy robót wykończeniowych oscyluje wokół 1 800–2 200 zł/m², natomiast instalacje i prace naprawcze mogą dodać 40–60% całkowitego wydatku, więc dla 50 m² budżet 90 000–165 000 zł jest realistyczny w zależności od zakresu. Aby zobrazować rozkład wydatków, poniżej przedstawiono orientacyjny podział kosztów dla remontu o wartości 120 000 zł (wartości przykładowe): demontaż i wywóz 8% (9 600 zł), instalacje 30% (36 000 zł), stolarka i okna 10% (12 000 zł), wykończenia i meble 30% (36 000 zł), rezerwa i nieprzewidziane 22% (26 400 zł). Takie proporcje pomagają przygotować realistyczny kosztorys i zmobilizować bufor finansowy, bo pominięcie jednej pozycji na etapie ofertowania zwykle oznacza późniejsze przekroczenie budżetu.

Zobacz także: Wykończenie Mieszkania Stan Deweloperski: Pierwsze Kroki

Przed podjęciem decyzji sprawdź: obecność wilgoci (miernik), stan instalacji elektrycznej (przegląd uprawnionego elektryka), ocenę nośności podłóg i stropów oraz ewentualne prace przy pionach kanalizacyjnych; każde z tych badań może dodać 0,5–5% do kosztów, lecz ich brak grozi skokiem budżetu o kilkadziesiąt procent. Dodatkowo pamiętaj o opłatach administracyjnych i projektowych: koszt projektu architektoniczno-wykonawczego może wynieść 5–10% wartości remontu (przykładowo przy remoncie za 120 000 zł projekt 6% = 7 200 zł), a wymagane zgody i opłaty lokalne 1 000–6 000 zł w zależności od zakresu. W skrócie: zawsze planuj rezerwę na poziomie 15–30% kosztorysu i traktuj ją nie jako fanaberię, lecz jako konieczność wynikającą z natury remontów w starym zasobie mieszkaniowym.

Wybór wykonawcy i jasna umowa z zakresem prac

Kluczowe kryterium to nie najniższa cena, lecz relacja cena–zakres–gwarancja; przed podpisaniem umowy zbierz minimum trzy oferty szczegółowe, każda oparta na tym samym wykazie prac, aby porównać zakres i ceny pozycji, a nie tylko sumę końcową. W umowie wymień dokładnie: zakres robót z elementami ilościowymi (m², sztuki), materiały dopuszczalne i ich parametry, harmonogram płatności, terminy odbiorów częściowych oraz kary umowne za opóźnienia; przykładowy schemat płatności to 30% zaliczki na materiały, 40% po zakończeniu prac instalacyjnych, 30% po protokole odbioru i usunięciu wad. Zadbaj o zapis o fotodokumentacji etapów, listy kontrolnej przy odbiorze oraz o gwarancję minimalną na wykonane prace, bo umowa jest jedynym narzędziem do egzekwowania napraw i rozliczeń, gdy termin albo wykonanie odbiegają od ustaleń.

Wybierając wykonawcę, sprawdź referencje i poproś o trzy ostatnie realizacje z kontaktami do inwestorów i zdjęciami finalnymi; jeżeli wykonawca proponuje rozliczenie „po oczach”, poproś o rozpisanie kosztorysu pozycjiowo, bo to daje punkt odniesienia w sporach. Rozważ zastosowanie mechanizmu zabezpieczającego inwestora, np. zatrzymanie 5–10% wartości do ręki przez określony okres gwarancyjny, lub etapowe płatności powiązane z protokołami odbioru — to redukuje pokusę „zostawienia niedoróbek” po wypłacie pełnej sumy. Wreszcie wpisz w umowę wymóg uporządkowania i wywozu gruzu oraz sprzątnięcia po remoncie; niewiele osób pamięta o tej pozycji, a jej koszt potrafi wynieść 2–4% budżetu, więc lepiej mieć to w obowiązkach wykonawcy niż w domowych negocjacjach na finiszu.

Negocjacja cen nie powinna odbywać się kosztem jakości materiałów czy bezpieczeństwa instalacji; jeśli wykonawca szuka oszczędności, doprecyzuj, które elementy można zastąpić tańszym wariantem, a które muszą pozostać zgodne z opisem. W praktyce podpisuj protokoły etapowe i żądaj faktur na zakup materiałów powyżej ustalonej wartości — to ułatwia późniejsze reklamacje i rozliczenia z właścicielem lokalu, gdy remont wykonuje najemca w zamian za obniżony czynsz. Na końcu dopilnuj formalnego odbioru z listą kontrolną i zdjęciami, bo protokół bez takiej dokumentacji traci na wartości dowodowej w sporach.

Rzeczywisty harmonogram z buforem na nieprzewidziane prace

Harmonogram zaczyna się od formalności: uzyskania zgód wspólnoty lub zarządcy, przeglądu pionów, projektów i ewentualnych pozwoleń, dlatego realny termin startu prac rzadko wypada wcześniej niż 2–6 tygodni od podpisania umowy; większość remontów „średnich” dla 40–60 m² zajmuje 8–16 tygodni, a gruntowne prace z wymianą instalacji i okien 16–28 tygodni. Do tego trzeba doliczyć bufor czasowy 20–30% na nieprzewidziane prace: odnalezione zawilgocenia, niezgodności w planie, konieczność zamówienia specjalistycznych materiałów lub dłuższe czasy oczekiwania na okna i drzwi. Harmonogram powinien być podzielony na etapy z jasno określonymi kamieniami milowymi, np. demontaż i zrywanie podłóg (2–3 dni), instalacje (2–3 tygodnie), tynki i posadzki (2–4 tygodnie), wykończenie i odbiory (2–4 tygodnie), co ułatwia monitorowanie postępów i wprowadzanie korekt.

Przy planowaniu pracy pamiętaj o sekwencji działań: instalacje poprzedzają tynki i posadzki, które z kolei poprzedzają malowanie i montaż podłóg, dlatego zła kolejność może wydłużyć harmonogram o tygodnie; proste przesunięcia materiałowe lub brak jednej partii płytek potrafią zatrzymać całe zakończenie. Dobrą praktyką jest zamówienie materiałów długiego terminu realizacji na początku, a tych szybkodostępnych zostawienie na etapy finalne; w ten sposób minimalizujesz ryzyko przestojów. W umowie zawrzyj zapis o reakcji wykonawcy na opóźnienia: terminy kar umownych, możliwość renegocjacji harmonogramu oraz procedury postępowania przy odkryciu istotnych niezgodności ze stanem opisanym w ogłoszeniu.

Zabezpiecz czas na odbiory techniczne i poprawki; standardowa procedura to odbiór częściowy po instalacjach i końcowy po wykończeniach, a następnie okres rękojmi 6–24 miesięcy zależnie od zapisów umowy, podczas którego wykonawca ma obowiązek naprawy usterek. Przy długich remontach warto wyznaczyć dziennik budowy lub elektroniczne konto komunikacji, gdzie wpisuje się postępy, zdjęcia i protokoły odbiorów — to skraca spory i przyspiesza decyzje przy zmianach zakresowych. Jeśli planujesz oddać lokal pod wynajem zaraz po remoncie, uwzględnij dodatkowe 1–2 tygodnie na reklamy, sesję zdjęciową i drobne wyposażenie, które wpływa na atrakcyjność oferty na rynku wynajmu.

Lokalizacja i plan zagospodarowania wpływające na wartość

Lokalizacja to mnożnik zysków: remont podnosi standard, ale to otoczenie decyduje o potencjale wzrostu wartości i poziomie czynszu; przykładowo dobrze skomunikowana dzielnica z planami rewitalizacji może zwiększyć rynkowy czynsz po remoncie o 20–40%, podczas gdy lokal w rejonie stagnacji rzadko przyniesie więcej niż 5–10% wzrostu wartości. Sprawdź plan zagospodarowania przestrzennego dla działki i terenu wokół budynku, bo zmiana funkcji terenu, planowane inwestycje komunikacyjne lub ograniczenia zabudowy wpływają bezpośrednio na popyt i przyszłe ceny; prosty przykład: uchwalenie w sąsiedztwie planu dla terenów usługowych zwiększa atrakcyjność mieszkań dla najemców krótkoterminowych i firm. W kalkulacji opłacalności uwzględnij wskaźniki lokalne: stopę pustostanów, średni czynsz za m² w mikro-dzielnicy oraz tempo wzrostu cen mieszkań w ostatnich 3 latach — to najważniejsze parametry, które zmienią Twoją decyzję inwestycyjną szybciej niż estetyczne zdjęcie mieszkania.

Analizując opłacalność pamiętaj o wpływie infrastruktury: bliskość tramwaju, szkoły czy parku podnosi atrakcyjność dla najemcy i skraca czas wynajmu; z kolei hałas, przemysł czy ograniczona liczba miejsc parkingowych obniżają realną wartość lokalu. Również status własnościowy budynku ma znaczenie — mieszkania w budynkach z uregulowaną własnością i stabilną wspólnotą szybciej odzyskują koszty remontu niż lokale o nieuregulowanym stanie prawnym; przed decyzją sprawdź księgi wieczyste i historię remontów w części wspólnej. Jeśli możesz, porównaj dwa scenariusze: remont i wynajem od razu versus sprzedaż po remoncie; różnica w stopie zwrotu często wynika z lokalnego popytu na zakup używanych mieszkań, co jest miarą opłacalności inwestycji długoterminowej.

Plan zagospodarowania może też kreować ryzyko: plany drogowe czy inwestycje komunalne mogą zmniejszyć wartość krótkoterminowo, ale zwiększyć ją długoterminowo; ta dynamika wymaga wyważenia horyzontu inwestycyjnego i gotowości na krótkoterminowe perturbacje. Dla inwestorów krótkoterminowych kluczowe są dane o poziomie cen ofertowych i realizowanych transakcjach w promieniu 500–1 000 metrów, natomiast dla właścicieli nastawionych na najem lepsza jest analiza popytu najemczego i struktury demograficznej obszaru. W negocjacjach pamiętaj, że właściciel może zgodzić się na inne warunki najmu w zależności od planów zagospodarowania: długoterminowa obniżka czynszu w zamian za remont bywa atrakcyjna przy potwierdzonej perspektywie wzrostu wartości okolicy.

Finansowanie i kredyt na remont – możliwości i ograniczenia

Finansowanie remontu można rozbić na kilka opcji: kredyt hipoteczny lub jego nadbudowa, kredyt remontowy w banku, pożyczka gotówkowa oraz środki własne; każda opcja ma inne koszty i wymagania, a banki zwykle patrzą na relację kosztów prac do wartości nieruchomości po remoncie. Przykład liczbowy: jeśli planujesz remont za 150 000 zł i bierzesz kredyt na ten cel na 15 lat przy oprocentowaniu około 7% rocznie, miesięczna rata przy spłacie annuitetowej wyniesie około 1 350 zł; to warto zestawić z przewidywanym wzrostem dochodu z najmu po remoncie, który w dobrych lokalizacjach może pokryć tę ratę w całości lub części. Banki wymagają często dokumentacji kosztorysowej i harmonogramu prac, a także wyceny po remoncie, więc przygotuj szczegółowy kosztorys i zaplanuj rezerwę na nieprzewidziane wydatki, bo banki nie finansują zwykle rezerwy 100%.

Ważne ograniczenia to LTV (loan-to-value) i zdolność kredytowa: bank może sfinansować tylko część kosztów remontu, jeśli wartość mieszkania po remoncie nie przekracza określonego progu, a zdolność kredytowa najemcy lub inwestora musi pokryć raty; z tego powodu wielu inwestorów łączy kredyt z wkładem własnym. Dla osób rozważających wynajem w zamian za remont zdarzają się formuły mieszane: część kosztów pokrywa właściciel, część wykonawca, a część finansowana jest przez bank — każda taka kombinacja wymaga jasnych zapisów w umowach i dokumentacji finansowej. Jeżeli planujesz finansowanie zewnętrzne, przygotuj alternatywy: krótszy harmonogram prac lub etapowanie wydatków, co pozwala na stopniowe uruchamianie transz kredytowych i mniejsze obciążenie budżetu jednorazowym wydatkiem.

Jeżeli rozważasz leasing wyposażenia lub rozłożenie płatności za większe elementy (okna, drzwi, urządzenia AGD), pamiętaj, że to może wpłynąć na zdolność kredytową, bo część zobowiązań zostanie odzwierciedlona w raportach BIK. Zanim podpiszesz umowę kredytową, porównaj całkowity koszt kredytu (RRSO), liczbę opłat dodatkowych i warunki wcześniejszej spłaty, bo różnice między ofertami bankowymi potrafią zmienić kalkulację opłacalności inwestycji na przestrzeni kilku lat. Wreszcie pamiętaj, że finansowanie może skrócić czas realizacji remontu, ale dodaje kosztów obsługi długu — licz, porównuj i nie traktuj kredytu jako darmowego kapitału.

Ekspertyzy techniczne i dokumentacja stanu mieszkania

Skompletowanie ekspertyz technicznych to etap, którego nie polecam ominąć: podstawowy przegląd techniczny z raportem kosztorysowym kosztuje zwykle 800–2 500 zł, natomiast ekspertyza konstrukcyjna lub ocena stanu istniejących instalacji może wynieść 2 500–8 000 zł w zależności od zakresu i złożoności. Raporty te wskazują elementy krytyczne, które wpływają na budżet i harmonogram, np. konieczność przewiercenia ścian nośnych, wymiany pionów kanalizacyjnych czy odbudowy podciągów; każde z tych działań ma znaczący wpływ na koszty i bezpieczeństwo. Dodatkowo warto uzyskać zaświadczenie o stanie instalacji gazowej i elektrycznej, zwłaszcza gdy właściciel nie dysponuje aktualnymi protokołami — brak takich dokumentów może skomplikować uzyskanie ubezpieczenia lub niektórych pozwoleń.

Ekspertyza wilgotnościowa z pomiarami i analizą źródła zawilgocenia powinna być priorytetem, gdy lokal wykazuje plamy, zapach stęchlizny lub odspojenia tynku, bo koszty usunięcia przyczyn (drenaż, izolacja pionowa/horizontalna) często przewyższają koszty wizualnych napraw. Jeżeli planujesz ingerencję w elementy konstrukcyjne, włącz do zamówienia opinię uprawnionego projektanta konstrukcji, który wskazuje dopuszczalne zakresy prac i wymagane rozwiązania techniczne; koszt takiej opinii może się zwrócić, bo zmniejszy ryzyko błędnych decyzji prowadzących do kosztownych poprawek. Wszystkie raporty dołącz do umowy z właścicielem i wykonawcą, bo to one stanowią podstawę do roszczeń przy rozliczeniach i zmianach zakresowych.

Dokumentacja fotograficzna i zapis cyfrowy pomiarów to element, który staje się nieoceniony przy późniejszych sporach; wykonaj szczegółowe zdjęcia stanu przed remontem, zapisz numery seryjne instalacji i zdjęcia mediów—dokumentacja ta zwiększa przejrzystość rozliczeń. Równie ważna jest pełna lista elementów wymagających naprawy spisana i podpisana przez obie strony przed rozpoczęciem prac, co minimalizuje późniejsze roszczenia o nowe usterki wykryte już po przekazaniu lokalu. Wreszcie pamiętaj, że ekspertyzy nie tylko zwiększają koszty początkowe, ale przede wszystkim redukują ryzyko budżetowe i czasowe, co czyni je inwestycją w przewidywalność projektu.

Wskazówki przed podpisaniem umowy: dokumentacja, fotorelacja, listy kontrolne

Przed podpisaniem umowy sporządź zestaw dokumentów, które będą stanowić punkt odniesienia w trakcie i po remoncie: szczegółowy protokół stanu technicznego, zdjęcia podpisane datą, uproszczony kosztorys, harmonogram z kamieniami milowymi oraz klauzule dotyczące kosztów nieprzewidzianych; te elementy zmniejszają ryzyko nieporozumień i dają podstawę do ewentualnych roszczeń. Przygotuj także listę kontrolną odbiorów etapowych, która obejmuje m.in. sprawdzenie szczelności pionów, ciągłości instalacji elektrycznej, prawidłowość wylewek i tynków, montaż stolarki oraz zabezpieczenia w okresie gwarancyjnym; każda pozycja powinna być opisana mierzalnym kryterium akceptacji. Zadbaj o zapisy dotyczące zdjęć etapu przed i po, bo fotorelacja jest prostym narzędziem dowodowym — zdjęcia pozwalają porównać wykonanie z ustalonym zakresem i ułatwiają dochodzenie roszczeń, jeśli coś pójdzie nie tak.

Lista kontrolna przed podpisaniem powinna uwzględniać: dokumenty prawne właściciela, księgę wieczystą, protokoły z zebrań wspólnoty, stan techniczny pionów, zgodność lokalu z planem, pomiary wilgotności i protokoły instalacji; brak któregokolwiek z tych dokumentów jest sygnałem do ostrożności. Przydatny jest także krótki formularz akceptacji zmian zakresu, który definiuje procedurę zgłaszania i wyceniania modyfikacji — to ogranicza spory i uporządkowuje proces decyzyjny. Wreszcie upewnij się, że umowa określa sposób rozliczania nadwyżek/odchyleń kosztorysowych oraz sposób dokumentowania napraw reklamacyjnych; bez tych zapisów finalne rozliczenie może być przedmiotem długich negocjacji.

Praktyczny checklist przed podpisaniem umowy (krok po kroku):

• Sprawdź status prawny właściciela i księgę wieczystą.
• Zbierz ekspertyzy techniczne (wilgoć, instalacje, konstrukcja).
• Sporządź fotorelację stanu obecnego z datami.
• Zamów trzy oferty wykonawcze oparte na tej samej specyfikacji.
• Przygotuj umowę z harmonogramem, karami i mechanizmem zatrzymania części płatności.
• Zadeklaruj rezerwę finansową 15–30% w budżecie.
• Zadbaj o protokoły odbioru etapowego z fotodokumentacją.

ZBiLK mieszkania do remontu — Pytania i odpowiedzi

• Czy ZBiLK to program umożliwiający wynajem mieszkań w zamian za remont i co to oznacza dla inwestora?

  ZBiLK to program mieszkania do remontu, w którym właściciel lokalu może skorzystać z wsparcia na remont lub sprzedaż w zamian za wykonanie prac. Dla inwestora oznacza to możliwość wejścia w projekt z niższym kosztem wejścia, ale z uwzględnieniem warunków remontu i ewentualnymi ograniczeniami co do standardu wykończenia oraz terminu realizacji.

• Jakie są typowe koszty ukryte w projekcie ZBiLK i jak je oszacować?

  Typowe koszty ukryte to uszkodzenia nieujawnione na początku, prace specjalistyczne, problemy z instalacjami, dodatkowe prace konstrukcyjne, koszty uzgodnień i ewentualne opłaty administracyjne. Aby je oszacować, należy przeprowadzić wstępny audyt techniczny, uwzględnić bufor w kosztorysie oraz skonsultować się z wykonawcą w zakresie zakresu prac i ryzyk.

• Jak zweryfikować stan techniczny mieszkania przed zakupem w ZBiLK?

  Weryfikacja powinna obejmować ocenę stanu fundamentów i struktury, instalacji (elektryczna, grzewcza, wodno-kanalizacyjna), stanu ścian i sufitów, izolacji oraz ewentualnych zagrożeń wilgoci. Wykonaj przegląd techniczny, zlec audyt niezależnemu specjaliście oraz uzyskaj dokumentacje z przeglądów i historii remontów. Zapisz wszystkie wnioski w liście kontrolnej przed podpisaniem umowy.

• C czy jest dostępne finansowanie na remont w ramach ZBiLK i jakie warunki trzeba spełnić?

  Tak, w ramach ZBiLK często istnieje możliwość uzyskania finansowania lub kredytu na remont. Warunki zależą od instytucji finansującej, wartości nieruchomości, zakresu prac i oceny zdolności kredytowej. Kluczowe jest posiadanie klarownego kosztorysu, harmonogramu i dokumentacji technicznej, a także jasna umowa z zakresami prac i terminami.